Saradnja:
Trajanje vs pustoš

U Sloveniji se održava izložba banjalučkog slikara čiji je kustos Beograđanin

Neočekivan spoj nastao je kontrastom ambijenta Galerije "Božidar Jakac" u Kostanjevici na Krki i izložbe "Stanja" Slobodana Vidovića. Postojani mir nekadašnje samostanske crkve s kraja 13. veka, njeni kameni elegantni zidovi i uzvišeni stubovi, ističu teret današnjice na slikama velikog formata: opustošeni fabrički giganti nagomilani i pretrpani svime što nikom nikad neće trebati, mrtvi silosi, opustele lokacije, informatički haos, ledena atmosfera metala i betona. Ambijent ističe slike da bi ga one učinile moćnim.

Kustos izložbe je Nikola Šuica. Otvorena je nedavno, usred epidemije pa zato samo uz virtuelno prisustvo autora i kustosa, a kao rezultat saradnje slovenačke galerije "Božidar Jakac" sa Muzejom savremene umjetnosti iz Banja Luke odakle je Slobodan Vidović, i Nikolom Šuicom koji je iz Beograda. Galerija u Kostanjevici na Krki profiliše reprezentativne primere savremene umetnosti – prošle godine na primer, ovde je izlagao globalno poznati slovenački umetnički kolektiv IRWIN.

TERET SADAŠNJICE: Jedan od radova Slobodana Vidovića

"Stanja" su najveća Vidovićeva izložba. Preovlađuju dvoipometarski horizontalni radovi kao predstave naših suočenja s ostacima potrošenih resursa. Motiv slika poput Silos u severnoj Bosni, ili Crni ambar i Crvena farma, je zagušenost tih mesta opustošenim distopijskim prizorima epskih dimenzija. "Stanja koja proživljavamo ove godine na globalnoj ravni nisu daleko od teme kojom se bavio Vidović u izloženom ciklusu, osim što se on usredsredio na objekte koji, oslobođeni svoje funkcije, leže na đubrištu istorije koje je ujedno i gomila sadržaja koji služe u uspostavljanju državnih aparata", napisao je Nikola Šuica. "Naslikani motivi dospevaju, doslovno iz predmetnog realnog sveta raznih urušenja ekonomskih, vojnostrateških i političkih udesa koje svi delimo. Figurativno slikanje ovakvog ‘modernog življenja’ dato je u uočljivom slikarevom istraživačkom senzibilitetu slojenih poteza boje. Objedinjen je prepoznatljiv i izvesno rominjajući osećaj izmeštenosti i teškoće, pa se možda u poslednjim decenijama ta membrana sveta okolo nas u umetnosti sagledava u korodiranoj i okrunjenoj pustoši i teretu, kao izvesna ‘agonija mogućih svetova’ željenog modernizma."

Ove jeseni "Stanja", samo u manjem formatu, biće prikazana i u Umjetničkoj galeriji BiH u Sarajevu.

S. Ć.