Bilo nekad...
"Mantija, hipermangan i okrepa"; "Vreme" br. 786
Sa užasom sam pročitala ovaj članak u vašem časopisu. Kao bivši stanovnik Šapca, ali uvek u srcu Šapčanka, koja je odrasla u ono najcrnje doba komunizma, kada su svi pljuvali na veru, crkvu i na sveštenike, s ljubavlju se sada, u dalekom svetu, sećam nekih tadašnjih, sada već pokojnih šabačkih sveštenika: oca Gliše; oca Vlade, našeg oca Mađarca, a već o ocu Milinu, koji je još živ da ne govorim! Njihovo dostojanstveno ponašanje bilo je primer i kada su dolazili da osvete vodicu, da osvete slavski kolač, na opela, na sahrane ili, kao susedi, samo u običnu posetu, ili kada su pratili u posete kod mojih baba (ili bilo kod kojih drugih gospođa iz starih šabačkih porodica) tadašnjeg šabačkog vladiku, starog Velimirovića.
Sramota za Šabac; sramota za našu crkvu, i još veća sramota za šabačkog vladiku, g. Lavrentija.
POŠALJI KOMENTAR REDAKCIJI | ODŠTAMPAJ TEKST | ||||
|
POVEZANI ČLANCI
Šabac - Biznis popa Bogdana i priključenija >
Mantija, hipermangan i okrepa
Dragan Todorović
IZ ISTOG BROJA
-
Sopstveni prst, sopstveno oko >
Miloš Stanojević, Beograd -
Podaci postoje >
Služba za informisanje Ministarstva rada, zapošljavanja i socijalne politike -
Prazan tanjir >
Damir Tesla, elektronskom poštom -
A ko mene pita? >
Bogdan Petrović, elektronskom poštom