"Skromnost i tumačenja"; "Vreme" br. 781

Srbija je u poslednjih 20 godina prošla kroz izuzetnu krizu kako ekonomsku tako i političku, kulturnu, čak i biološku. Srpska pravoslavna crkva je svemu tome u velikoj mjeri kumovala. Ovakav okvir je bio dovoljan i da se brojne porodice unutar sebe posvađaju i raziđu, a kamoli jedna tako velika i dogmatski organizovana institucija kao što je Crkva. Nedovoljno mudri da spriječe katastrofu i nedovoljno mudri da se izbjegne međusobna svađa, ali dovoljno mudri da sve to prikriju, vrhovni sveštenici Crkve su sačuvali Pavla kao neku vrstu dokaza da je Crkva i dalje jedna i jedinstvena. Da nije tih snažnih centrifugalnih sila unutar Crkve, odavno bi Pavla poslali u istoriju, a možda bi se našao i neki slobodoumniji mladi đakon koji bi doktorirao na temi "Uloga poslednjeg patrijarha u jugoslavenskoj katastrofi", temi u kojoj bi se imalo i te kako šta reći.

Petar Antunović, elektronskom poštom